Mat 15:22 A oto kobieta kananejska, wyszedłszy z tamtych okolic, wołała do niego: Zmiłuj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest ciężko dręczona przez demona.
Mat 15:23 On jednak nie odpowiedział jej ani słowa. Wówczas jego uczniowie podeszli i prosili go: Odpraw ją, bo woła za nami.
Mat 15:24 A on odpowiedział: Jestem posłany tylko do owiec zaginionych z domu Izraela.
Mat 15:25 Lecz ona podeszła i oddała mu pokłon, mówiąc: Panie, pomóż mi!
Mat 15:26 On jednak odpowiedział: Niedobrze jest brać chleb dzieci i rzucać szczeniętom.
Mat 15:27 A ona powiedziała: Tak, Panie, ale i szczenięta jedzą okruchy, które spadają ze stołu ich panów.
Mat 15:28 Wtedy Jezus jej odpowiedział: O kobieto, wielka jest twoja wiara! Niech ci się stanie, jak chcesz. I od tej chwili jej córka była zdrowa.
- Czemu wiara a nie: pokora??? Niemal każdy z nas ująłby się honorem (??) i odszedł od Jezusa, ale ona uznała, że właściwie mówi i znalazła wyjście…
Co On widział, że nazwał to wiarą?
Czym w takim bądź razie jest wiara?
No i On nie nazwał jej psem. Użył jakąś przenośnię, aby wytłumaczyć dlaczego nie może jej pomóc. Zobrazował zdanie wypowiedziane wyżej: zostałem posłany tylko… Nie skupiła się na kuszącej podwójnej obrazie…
Zrozumiała - bo miała wiarę…
Czyli wiara pomaga rozumieć „dziwne” postępowanie Boga…
Czym więc jest wiara???
Jest czymś więcej niż nadzieją, że coś się stanie…
Jest zaufaniem Osobie - „…wiem KOMU zaufałem..”
Zasadza się na potrzebie
Na pokorze - nie to co ja myślę czy czuję jest wyznacznikiem co jest prawdą…
Wiara wymaga chodzenia według serca - to dlatego ludzie którzy zabetonowali serce (z jakiegokolwiek powodu) oraz ci, których zaufanie zostało złamane, nie są w stanie chodzić w wierze…
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz